Patekite na mojot raboten vek

Моето работно место 

Во тмурно јануарско утро 2011 година се роди идејата за овој запис.

Овој текст им го посветувам на моите сакани ќерки за да се сеќаваат на мене, со надеж дека ќе измамам насмевка на нивните лица, тогаш кога веќе нема да уживам во нивното друштво.

20-ти јануари 2011, ден после Водици, се возам со 24-ка по кој знае кој илјадити пат кон работа...

Никогаш не сум брзала да стасам na работа, а секогаш сум стасувала навреме.

И тогаш кога во темните утра во 5 часот се возев со 2-ката до Автокоманда и сега кога одам so 24-ка до центарот на Скопје. Тогаш беше прерано за 30-годишна мајка на две мали деца да се стаса во 6,30 дури до Автокоманда, а сега на работа може да се дојде и во 9 часот, но тоа веќе не е важно кога и онака  раното будење е моја специјалност.

Не ја сакам мојата работа и никогаш не сум ја сакала. Таква безлична работа и не може да се сака. Таква работа треба да ја работaт роботи  кои не знаат  да љубaт освен ако не sе програмирани. А јас бев програмирана да работам било што за да може да заработам плата, која ќе придонесе за поубав живот на моето семејство.

Во таа далечна 1973 година кога се вработив, мислев тоа да биде привремено до завршувањето на студиите. Со платата во џеб помислив дека ќе бидам независна, самостојна и современа млада девојка која студира и работи истовремено, но не беше баш така...

Најголемата придобивка од моето вработување беше  средбата со вашиот татко.
За време на работа или поточно за време на неработа, во деновите на социјализмот кога моравме да дежураме на работните места, започна и нашата врска. Но тато во друга приказна, оваа е за работата...

Пролет 2011 и јас на 1-ви април наполнив 38 години работен стаж. Ако оваа бројка ја помножите со 330 денови (35 денови одбив за одмор) ке видите дека се тоа преку 12 илјади денови, или преку 100 000 работни часови.... досадна администартивна работа.

Мојата голема желба беше да станам наставник, професор, работа со деца беше она сто го посакував... Работа во која се даваш себеси, ја покажуваш креативноста која децата ја паметат и имаат корист од неа..  Но желбите се едно а животот сосема друга приказна.

Мојата работа беше разновидна во поглед на документите со кои работев, тоа беа патни пресметки, сметки, плати, деловодни книги, писма...  единствената убавина која се провлекуваше меѓу сите тие хартии беa секако луѓето !

Во мојот работен век имав прекрасни колеги, многу од нив беа  и останаа вистински пријатели. Во фирмата, во годините на југословенсаката држава  живеевме како сложно семејство, но како што тоа често е случај, се што е убаво не трае долго ....

Крајот на сложното семејство во фирмата, најмногу од се го прекрати катастрофалната приватизација... нo тoa пaк e другa приказна...


Деновиве ги гледам околу мене сегашните колеги, се млади деца како моите керки ....
Полни со енергија, полни со желба за работа а времињата се се потешки и потешки ....

Кога и како тие ќе го завршат работниот век, кога ке успеат да се изборат со сите ветерници што надвиснале над нивниот пат кон заслужен крај на работниот век ...

Записот го завршувам и обајвувам во месец декември 2011, поточно 25-ти декември е мојот последен работен ден.
Не одам во пензија туку во Агенција за вработување се до пензионирање.... ете и на мојот пат една ветерница ...

И каква ли случајност, денот 25-ти е недела и голем католички празник - Божиќ.
замислете си уште да е бел, се да е под бела снежна покривка.... а јас последен пат на работа по цели 38 години и 9 месеци - мислам сосема доволно, нели?

Spomen slikicki od minatoto

Ti  multi ani

Denes na 8mi noemvri 2011 godina gi staviv starite sliki na moite dedovci i babi na videlina.

 Denes e Mitrovden... mojot dedo Dimitrije go slavese za vreme na zivotot ovoj den kako svoj imenden. Semejstvata Skodreanu,  Sasku, Tufa..  doagaa toj den na gosti kaj nego. Gi sluzea so pcenica i voda, potoa so slatki ili soleni specijaliteti na baba mi Hrisula i na kraj se isprakaa so kafe vo mali soljicki. Sedea na starite stolcinja naredeni vo krug okolu golemata masa, sekoj so svoeto cinivce vo raka i razgovaraa tivko na vlaski jazik. Nie decata nemirno trcavme megju niv i uzivavme vo slasta na ubavite bombici i rolati sto baba mi gi pravese cela nedela odnapred, celosno posvetuvajki mu se na toj ritual na podgotovka.

Semejstvoto SKODREANU.
Dedo mi Dimitrije, nasiot omilen PAPU e vo sredina megu roditelite, pomalite sestricki Eleni i Vasilka dole levo i desno, gore postarite Eleonora i Angeliki i roditelite: majkata Fanija i tatkoto Kiro 

Slikani po povod veridbata, nasata "nana" Hrisula i nasiot "papu" Dimitrije

Ova e semejstvoto SASKU (samo decata), mojata nana ili majkata na mojot tatko e vtora od levo ! Nana koja se pameti cel zivot!

Od levo na desno toa se GJUSA, HRISULA, DIMITRIJE i VIKI

Eve go i denot na svadbata. Od ona sto mi go raskazale nana i papu po slikanjeto zaminale na svadbeno patuvanje vo Opatija.

 

Bidejki na niedna od slikite nemase datumi morav da si pomognam so matematikata i dojdov do slednite brojki. Ako trgnam od godinata na raganje na mojot tatko (1925) koj i ne postoi na denot na svadbata i ako pretpostavime deka se rodil edna godina od denot na slikanjeto, togas ovaa posledna fotografija e napravena vo 1924 godina vo Skopje vo dvorot na semejnata kuka vo starata turska carsija.

Site gorni sliki se moite pretci od stranata na tatko mi, iI sega e red da ja spomnam i drugata strana - majka mi !

Eve gi najbliskite pretci od stranata na majka mi koi vo dalecnite 50-ti godini ispratija vo Skopje svoja "pretstavnicka" i voedno gi voznemirija "duhovite" vo semestvoto Skopdreanu.

Na slikata levo se moite prababa i pradedo vo narodna nosija, na slikata gore desno se povtorno tie vo preden plan, zad niv e mojata baba Marija so trite kerki i vo lezalka e nejziniot brat ranet vo vojnata. Tretata slika e semejstvoto Mezek : mojata "stara mama" Marija, mojot dedo Josif i nivnite tri kerki, najstarata majkami Marija,srednata Jozica (Pepca) i najmalata Marijeta (Metka)




Spomen slikicka od minatoto na krajot na ovoj zapis e se razbira slikata na mladite ili moite roditeli, migot e zabelezan vo 1951 godina vo Skopje vo mesec januari koga si dale zavet za vecna ljubov...

LONDON NA MOJATA JASE

Poslednite denovi  vo septemvri 2011, vo preubavite topli denovi na esenta, ja posetivme Jase vo nejziniot nov dom. Noviot dom, za koj taa veli deka e kako doma e golemiot London ! A ova e prikaznata za nasata sredba so nego...

Patuvanjeto zapocna na noviot aerodrom koj kako da e otvoren za nas,  tokmu denovive e pusten vo soobrakaj ...

Boro e vo postojana vrska so prijatelot koj ke se grizi za dvorot i sinovite

t.e  za malite zlatni ripki ;) 

Ova sum jas vo manekenska poza - za manekeni do 60 godini ;)

Edna slikicka pod kopitata na Bukefal ...

...

Cekame vozbudeni, jas nikogas ne sum bila vo London a na Borce mu e tret pat !


Vo London pristignavme vo vecernite casovi. Vo pregradkata na Jase London izgubi od vrednosta, sepak glavnata cel bese  Jase, da vidime kade e, kako zivee.. Jas ja pomirisav, ja gledav, sedev blisku do nea se  dodeka so taksi ne stasavme do nejziniot dom vo Ricmond.

Ova e nejzinata soba koja ni ja otstapi  i vo koja se smestivme vo narednite deset dena,

a ova e pogledot vo dvorceto,  nesto slicno kako doma...

Sledniot den zapocnuva nasata sredba so London, ova se vodickata so dvegodisno iskustvo, pokrovitelot na patuvanjeto i jas, no moeto mesto e zad  objektivot... 

Prvo se zapoznavame so neposrednata okolina vo koja zivee i raboti nasata Jase

Potoa na red e prevozot  i toa so avtobus voz  i so podzemna zeleznica i seto toa e fascinantno i vo pogled na goleminata i vo pogled na tocnosta, cistotata redot... Covek ne mora da znae angliski, ima bezbroj tabli, razglasni stanici i red drugi pomagala koi te upatuvaat kako da stasas do posakuvanata destinacija.                                                                                         

Jase ne karase prvite denovi koga sporeduvavme nesto so Skopje, nema sporedba vo pravo e, pa nie do vcera imavme zelezni sipki na koi se paftaa nekakvi tenekii so rgosani brojki koi demek bea avtobuski stanici.   I taka vo prodolzenie nema da sporeduvam.

Koga prv pat stapnav vo podzemnata zeleznica pomisliv deka sum vo scenite na nekoj naucno fantasticen film. Polno luge na site strani, tolku mnogu sto pomisluvas deka ke se izgubis i se cudis kako se tece i se odviva po nekoj neviden red, kako se funkcionira blagodarenie na ogromnata tehnicka pozadina i sekako na kulturata. 

I da ne zaboravam da zapisam deka nikogas nemam slusnato tolku mnogu "sory" i "please" kako vo ovie desetina denovi na nasiot prestoj vo London!

Eve nekolku slikicki od podzemnata  koi gi slikav vo vreme koga lugeto se na rabota pa zatoa pozemnata e poluprazna. Vo vreme na najgolemata razdvizenost navistina nemase smisla da pravam zastoj, da go vadam aparatot, pa ocilata i sekako postoese golem strav deka ke gi izgubam od vidik vodickata i pokrovitelot ;) 

 Postojano vnimavav da bidam cekor zad nea, sto e sigurno sigurno e!

 I organizatorot na patuvanjeto vo manekenska poza - za manekeni do 70 :)

 Zamislete si ! I konjite na semaforot, na se se mislelo...

Cisti avtobusi i vozila

cisti ulici ...

Na sekoj cekor se vodi smetka za izgledot ...

                   Seuste ne mi e jasno kako vo ogromen soobrakaen metez se e cisto i koj toa taka ubavo gi mie avtobusite, vozilata... kakov  benzin koristat i kade se izduvnite gasovi??? 

Ete tolku za soobrakajot, mozebi nesakajki lugeto gi staviv na vtoro mesto, a tie lugeto od site boi i rasi, lugeto koi ziveat vo London i onie koi se dojdeni, tie se so eden zbor prekrasni!

Prviot den gledav vo raznovidnite formi i boi na ljubezni lica, vtoriot den veke primetuvav samo ljubezni lica, tretiot i site drugi denovi bev pocestena sto sum del od taa ogromna dvizecka sila na golemiot grad. Pretpostavuvam deka 10 denovi prestoj se mnogu malku za covek da dade nekoja ocenka za zivotot vo London, se pocustvuvav kako mala selanka koja za prv pat doagja vo golem, pregolem grad i moite oci go vidoa sekako samo ona najubavoto.....

A ubavini bezbroj... prvo sto se zabelezuva se prekrasnite gradbi koi edvaj mozea da vlezat vo slikickata zaedno so nas, potoa prekrasnite muzei prepolni so besceneti umetnicki dela i ogromnite parkovi srede gradot.   Vo desette denovi na nasiot prestoj mozam da se pofalam deka gi vidovme glavnite znamenitosti na golemiot grad, vidovme cetiri parkovi i edna gradina i razgledavme bezbrojni tezgi vo najgolemite trgovski centri na London. Mozevme  i poveke da vidime, ovoj grad nudi mnogu, no nie imavme samo  po dve noze bez rezervni i samo po edna ostarena kicma koja ponekogas kopneese za obicna drvena klupa i vodoravna polozba ;)

Prilozuvam slikicki od najznacajnite prosetki koi ostanuvaat dlaboko vrezani vo sekavanjata

 Prvite prosetki niz London i prekrasno vreme a nie kako deca od gradinka...

 uzivavme vo blizinata na Jase...

 vo gradbite okolu nas...ova trkaloto e londonskoto oko...

 talkavme po ulicite... 

 i prodavnicite...

 se guskavme...

i poziravme...

sekoj si imase svoi interesi...

                                      
 odvreme navreme trebase nesto i da se kasne...

  ili da se telefonira... 

 samo za slikanje, se razbira!

Pikadili i mojata malenkost...

Nie dvajca na edno "skopsko" vo pab...

Na prosetka pokraj Temza vo "leten" oktomvriski den...

Beskrajnite stakleni gradini vo Kew Garden, kade sto posakav rezervni noze  ili deset godini pomalku...

Polni oci cveke i ubavina postojano mamat nasmevka...

Se namestivme za avtomatsko slikice i poglednete koj posaka da se slika so nas ...

Pokraj preubavite lokvanji i moite dva "cveta" vo razgovor...

Vo Ricmond park uzivam vo Jase i sumskiot raj...

okolu nas eleni kako da sme na safari...

Sumski luge vo sumska idila ...imase i pecurki...

Kraj prekrasno ezero uzivaat tatko i kerka ...

dodeka kraj niv bezgrizno minuvaat srnite ...

 Vo Holland park na kratok odmor...

 Japonska gradina vo Holland park, prekrasna ili malkucka poubava od nasata ;-)

 Raj za meditacija, na vlezot te molat da ne ja narusuvas tisinata...

 Ovie lei mora da se prekrasni vo prolet ..

 Viki na sumskiot prestol,

 eve go i Boro na drveniot sumski prestol - uzivavme!

Gornite sliki od Kew Garden, od Ricmond i od Holland park mozebi ke vi ja dolovat atmosferata i boite no nikako ne mozat da pokazat za kolkavo prostranstvo se raboti. Koga ke kazam ogromni mislam na OGROMNI dalecini.
Bidejki nasite prosetki vo ovie dva parka bea ograniceni od vremeto (t.e. 10-dneven prestoj) i od nasite godini (po petcasovno pesacenje papsuvavme ;)) se nadevam deka mozebi drug pat ili vo drug zivot, ke mozeme do kraj da gi razgledame !

I tuka bi sakala da gi spomnam ednostavnite klupi koi mi se dopadnaa... Bea neophodni na site nasi prosetki, nasite noze i kicmi im se poklonuvaa, a klupite bea donacii na obicni luge, spomeni na pocinati, koi dodeka ziveele go sakale parkot i minuvale niz preubavite pateki.
Nivnite bliski, vo spomen na niv gi postavuvaat ovie klupi nasekade, zaedno so plockata na koja stoi imeto na pocinatiot i imeto na daritelot.
Bi sakala edna klupa vo parkot sto e vo tvojata blizina, moja mila Jase, se razbira koga ke me nema na skype !!!

Eve i slikicki od centarot na London od samo eden OGROMEN trgovski centar...

Ova se slikicki od Westfield, ogromen trgovski centar... odis... odis... gledas... gledas...

bolat noze... odmaras... pa povtorno odis... odis...gledas...nesto kupuvas...  boli kicma... odis...

del si od prekrasniot svet na London !

Preubavata katedrala St. Paul vo koja se vencavase princot  i moite dvajca nasmeani,

Razgleduvanje na modernata arhitektura vo delovniot centar na London ...

Ova se dve "makedonski slovenki" pred umetnicka postavka - ogromna lisica izrabotena od slama (poglednete kolkavi se lugeto kraj nejziniot opas)

ovde ja razubavuvame pozadinata ...

Vodickata so beskrajno trpenie i zelba da ni pokaze sto poveke na pat

kon Covent  Garden i veselite kafulinja  i programa vo zivo so ulicnite sviraci. Tie se izbiraat na golema audicija, mora da se muzicki obrazuvani i se navistina prekrasni,
                                                                      UZIVAJTE !

Ovie dve slikicki kako da se napraveni  pokraj foto tapet, i pokraj toa sto bevme

i prestojuvavme... sepak mi izgledaat nestvarno so toa nebo kako od slikarsko platno...

     Shacespeare - ovska poza na gospodinot Boro e rezultat na dramskoto iskustvo od mladosta...

Pokraj Temza mladi umetnici pravejki skulpturi od sitniot pesok zarabotuvaat po nekoja paricka
sekoja cest - idejata se nagraduva !

 Ova se gradbi izgradeni so najnovi tehnologii vo gradeznistvoto ...

 Nie dvajcata uzivavme vo bezbrojnite skulpturi i se slikavme,

jas so moite omileni,

                                                       a Borce megu voinstvenite...

 Ovdeka sme ovekoveceni so Tower Bridge eden od najubavite i najstariot most na Temza

 Moite dvajca pokraj stariot brod vo blizina na Tower Bridge

 Eve go Boro pred Borough (Boro) market

Edno utro resivme da potrosime na obicen pazar i da vidime sto se ima na naego. Postojano koga nekoj odi vo London mislevme sto da i ispratime na nasata Jase. Mislevme sto i nedostasuva tamu pa isprakavme se i sesto od domasni ajvari, sirenja, piti....

I ete poglednete kade ne proseta Jase za da vidime i da se uverime deka navistina se, ama bas se moze da se najde samo na eden od mnogute pazari koi gi ima vo London.
Staviv samo nekolku sliki a slikav stotina tezgi i mislam deka ima i poveke od se!

Vrganji i lisicarki i kup drugi pecurki,  taze nabrani

so dostapni ceni za nivnite plati,

gotovi jadenja od koja i da posakas zemja,

bezbrojni skolki

eve i ogromni puslici,

neobicni ribi, se svezo

golem izbor,

povtorno skolki,

pa krabi...

Neznam dali uspesno go prezentirav Boro - market, no se uveriv deka ima pravo Jase koga veli "ne mi treba nisto, imam se!" Imase duri i domasno izraboten ajvar od Croacija...
 

Prodolzuvaat prosetkite...

Pokraj novata zgrada vo izgradba koja ke bide najvisoka vo London, ja vikaat "rende" ili "srča"

Eden den resivme da pojdeme na gosti kaj kralicata vo Bakingamskata palata, patot do nea vodi niz Green park

Zamislete, ne ne preceka, si zaminala na selo, a nie tolkav pat pominavme .... ;))

Ja poglednavme palata, se slikavme i povtorno niz zeleniot park na prosetka

se do Hyde park, vo preubavo zelenilo

i so nadez deka ke ne izraduva nekoja klupa!

Ovie mesingano bakarni ploci gi ima nasekade niz ulicite vo cest na princezata Dajana...

Kafeto, neizostaven del od prosetkite  i nasata Jase uziva vo nego... mora da e toa nesto sto ostanalo od turcite

 Eve me i mene vo Portobelo ili na pazar koj potsetuva na nasiot Bit-pazar...

 Sto se nema, od jagotki...

 piti

 gotveni jadenja  ...

umetnicki dela (ova mi se dopadna) za badijala, samo 200 funti no za mene ogromno bogatstvo

 Eve ima imitacii za 20 funti na zenski torbicki...

 Jas kako i na zenski pazar vo Skopje, si uzivam vo guzvata...

Vo neposredna blizina e bogataskiot del od London, nesto kako nase Vodno no mnogu po elegantno...

Posebno go odbelezuvam denot koga vlegov vo nacionalnata galerija, 4-ti oktomvri go minav so najpoznatite slikari... Tolku bev blisku do nivnite platna sto posakav da gi dopram, da ja osetam taa golema majstorija na boi...  Ogromnite platna na John Constable, Calame, Renoir, Monet, Pissaro, Gallen-Kallela, Van Gogh, Loutreck, Degas, Sezanne, Rembrandt i uste mnogu drugi, gi polnea moite oci. Nikogas do ovoj den nemam videno tolku mnogu genijalni dela, vo zivo. Tolku mnogu vpivav sto osetiv ogromen zamor po petcasovno dvizenje niz prekrasniot muzej, pet casa gledav i molcev, a ne mi se zborese i koga izlegov od muzejot.

I toa e toa, zabraneto e slikanje, zabraneto dopiranje a nosis so sebe ogromno bogatstvo, dlaboko vrezano vo tvoite misli zasekogas.

Denovite se redea navistina mnogu brgu...  Uzivavme i dvajcata vo blizinata na nasata Jase, vo blizinata na Jana i simpaticniot Viktor i kako po pravilo se sto e ubavo kratko trae...

Zaminavme za Skopje edno tmurno utro so nasolzeni oci i nekoja neobjasniva taga ... se vrakavme vo stvarnosta narecena razdelba. Sega povtorno ke se gledame na "Skype" i za praznici i povtorno ke se vrakame vo mislite na ovie deset prekrasni denovi pominati vo drustvoto na Jase !